4 Nauka uprawiana przy otwartym notatniku (e-laboratorium)
4.1 Naukowe blogi

Jedną z bardziej popularnych form uprawiania Nauki 2.0 jest pisanie blogów naukowych. Nawet jeśli naukowiec nie prowadzi otwartego notatnika badawczego, to jako platforma prezentowania i wymiany poglądów może mu służyć blog. Może on być także narzędziem popularyzowania nauki, jako że sama forma [blog] wymusza niejako porzucenie naukowego żargonu i opisywanie różnorodnych zjawisk językiem dostępnym dla osób spoza kręgu danej dyscypliny.

Blogujący naukowcy zwracają uwagę, że ich blogi są często czytane przez dziennikarzy naukowych. Blogi naukowe mają różny charakter – od popularnonaukowych publikacji po niszowe serwisy poświęcone specyficznym dyscyplinom i zagadnieniom naukowym. Niektóre z czasem stają się uznanym źródłem informacji. Przykładem może być blog „Real Climate”, prowadzony od 2004 r. przez grupę badaczy zmian klimatycznych i stanowiący ważny głos w dyskusji nad tymi zmianami. Blogerów można znaleźć także wśród polskich naukowców – choć ta forma komunikacji naukowej nie doczekała się jeszcze u nas szerszego uznania lub instytucjonalnego wsparcia.

O znaczeniu blogów naukowych może świadczyć fakt, że platformy blogowe są dziś zakładane w ramach serwisów sieciowych czołowych czasopism naukowych. Przykładem mogą być blogi działające w ramach serwisu czasopisma „Nature” lub zrzeszający ponad sześćdziesięciu blogujących naukowców serwis ScienceBlogs stworzony przez wydawców pisma „Seed”.

Równocześnie zaznaczyć trzeba, że brak specjalnej platformy do blogowania dedykowanej środowisku naukowemu (w danym kraju czy z danej dyscypliny) nie stanowi przeszkody. Wielu naukowców z powodzeniem wykorzystuje do tego celu popularne i jednocześnie darmowe serwisy, takie jak Blogger czy Wordpress.

W Polsce na blogu Warsztat badacza komunikacji Emanuel Kulczycki rozpoczął w styczniu 2012 r. serię prezentacji sylwetek polskich blogerów naukowych. Zapraszamy do śledzenia wpisów. Pierwszy będzie dotyczył pro­fe­sora Sta­nisława Cza­cho­row­ski, który pro­wa­dzi bloga „pro­fe­sor­skie gadanie”.